Je plant weer eens en reis... waarbij een geografisch begaafde man meteen door had wat ik deed. De reis naar het beginpunt voert via Oslo, via het gebruikelijke circus van trein naar Schiphol, door alle hoepels heen, een vliegtuig in.
't Probleem was niet het inchecken, dat lukte electronisch... noch het feit dat ik alleen handbagage heb, en zelfs niet dat ik geen boarding pass had voordat ik op de luchthaven was. Ik heb toch niet zoveel vertrouwen in bewakers die niet alleen het netboekje moeten zien, maar er vervolgens op staan dat dat zonder bescherm hoesje (zelfs er op liggend) door de machine heen moet. Op mijn vraag wie de schade aan het apparaat zou moeten betalen als het kapot gaat, was het antwoord nogal koeltjes dat dat mijn probleem was :-(
Oslo is wat dat betreft iets vriendelijker... 't Ding hoefde zelfs z'n hoesje niet uit. De gratis terminals hebben ook wat, alleen is het wat nat buiten; ook hier regent het voldoende.
De vlucht van Oslo naar Helsinki was redelijk rustig... alleen kan ik de Boeing 717 niet aanraden; denk DC9 met een extra kolom stoelen erin gepropt. Blue1 biedt overigens wel koffie en thee aan iedereen.
Daarna eerst met een bus naar het centrum, en vanaf daar door de stad gelopen, en uiteindelijk, na enige regen, een hostel gevonden. Helaas, alle hostels waren vol, dus ben ik maar naar de haven gelopen en heb de boot naar Tallinn genomen.
Het internet op de boot werkte nadat ik zo ongeveer alle beveiligingen van m'n browser afhaalde :( maar 't zorgt wel voor een bijgewerkte blog. Vanwege de snelheid denk ik niet dat ik voordat ik op het vaste land aan fotos toevoegen doe.
De veiligheid van het netwerk was niet het enige probleem... de snelheid was ook niet de voornaamste attractie. En de batterij op een originele netbook (met iets minder originele OS) is ook niet oneindig. Maar gelukkig heeft 't apparaat alle security checks overleefd.
Nadat ik m'n netbook maar afsloot werd de overgang toch wat ruwer... we liepen zelfs 10 minuten vertraging op (op een vaart van 2 uur, en zo opmerkelijk dat de crew ook dat moest omroepen). Bij aankomst in een duister Tallinn uiteindelijk een van de twee hostels gevonden; 't was in ieder geval een bed.
Dan hobbel je door de stad, op zoek naar een ontbijt en andere zaken... waaronder richting aanwijzingen voor plaatsen die toch echt niet direct te bereiken zijn zonder drijfvermogen, of veel omrijden en papierwerk.
Daarna aan een tour door de oude stad mee gedaan; torentje hier, muurtje daar, en wat kerkjes. Het jaarlijkse bezoek aan een religieuze instelling zit er ook weer op.
Dan ben je op een moment boven aangeland, en krijg je een klein overzicht... en na de afdaling nog meer muur, maar ook hier is veel gesloopt.
In de oude stad bevond zich overigens ook het voormalige KGB kantoor, wat nu omgevormd wordt tot appartementen, en een deur die het tot een televisie serie gehaald heeft,
Na de rondtocht (en de vorige post) was het tijd voor diner... Er was een plek die eland soep serveerde (en pastijtjes). Deze bereikt via een andere stadspoort.
De soep was in ieder geval warm, en het pastijtje ook... Alleen denk ik dat ik meer vlees gewaardeerd zou hebben. Ondanks verzoeken toch maar niet de stad in gegaan voor het nachtleven; de kamergenoot kwam pas om 6 uur 's ochtends terug.
De volgende dag met de bus naar Rakvere (halverwege Tallinn en de grens bij Narva) gegaan; snap nog steeds niet de omweg door/langs een nationaal park, maar dat waren in ieder geval de boompje(s). Rakvere heeft wat mooie huizen, en een kasteel.
Het beest is een enorm standbeeld van een stier (achter het kasteel in de laatste foto) die ik wel gezien heb, maar niet op de foto gezet heb.
Daarna door naar Tartu. Daar was het probleem dat de hostel die me aangeraden was in Tallinn vol zat, het alternatief dat ik gevonden had nogal duur was, en het derde iets minder goed vindbaar was. 't is me uiteindelijk wel gelukt.
Na de huisvestingsproblemen opgelost te hebben, en wat voedsel bij de dichtsbijzijnde supermarkt gescoord te hebben, werd de nacht toch wat onrustig... enige heren hadden toch wat ademhalingsproblemen, en snurkten er stevig op los.
De volgende morgen door Tartu heen gehobbeld, en de regen overleefd. Hierbij wel het een en ander gezien.
Het beeld is n.a.v. een zelfportret van de man.
Daarna de eerste bus naar Pärnu geboekt, en prompt werd het weer iets beter, en brak de zon door. Op weg naar de laatste plek in Estland wisselde het weer tussen erg zonnig en erg bewolkt. In Pärnu aangekomen eerst het goedkoopste hostel van de trip tot nu toe weten te vinden, en daarna het strand en de stad bekeken; geen zwemweer en interessante huizen.
Daarna gedineerd op pirogies of iets dergelijks; viel best te eten nadat de microwave z'n werk gedaan had. Morgen met een bus naar Riga in Letland afreizen.
De volgende morgen op tijd wakker geworden om een bus naar Riga te pakken te krijgen, en vervolgens daar in een hostel mijn spullen te kunnen af werpen.
Vervolgens op het busstation de eerste bus naar Sigulda genomen; hier staan nog wat kastelen etc. die over een rivier uit kijken, alsmede een rare collectie 'beelden'.
Daarna terug gekeerd naar Riga, en daar een beetje rond gelopen.
Mag morgen duidelijk nog wat meer rond kijken...
De volgende morgen vroeg genoeg opgestaan om de oude binnenstad te bekijken. Ook deze plek is enige tijd oud. Voor een relatief klein land hebben ze veel stadswapens, een oud huis met nog oudere onderdelen (maar dusdanig gelocalizeerd in een smalle straat waardoor 't niet echt te fotograferen is) en een wijk met houten huizen (in verschillende staat van reparatie).
Daarna door naar de volgende hoofdstad met een combinatie van tickets. De tijden staan me een middag toe zonder nog een munteenheid nodig te hebben. Een van de redenen daarvoor is het voldoende inslaan van voedsel, incluis een als 'Kvass' geadverteerde softdrink; niet geheel mijn smaak. Deze stad bevat veel groen, en de sloten op de bruggen worden vanzelf door de verliefde paren geleverd.
Daarna was het terug naar het busstation en door naar de volgende hoofdstad. Uiteraard is het wachten dan prompt op de bus die verlaat is, op een duister busstation, zonder verdere mogelijkheden van 'ontsnappen', zonder locale munteenheden.
Tevens terug naar de middeleuropese tijdzone. Voor de afmetingen van Warszawa heeft het een kleine binnenstad. De Duitsers hebben niet geholpen met het in tact houden.
i
Daarna werd het weer slecht en dacht ik te ontsnappen naar Gdańsk... niet de meest brilliante route; het weer noord was nog erger, en de bus deed er nog langer over dan ik dacht.
De volgende ochtend bleek dat het hostel zelfs ontbijt bood voor de prijs... Dat genuttigd en daarna de stad in getrokken. Bleek vlak bij de (oude) haven te zitten, incluis de beelden die dat biedt:
De binnenstad is eveneens hersteld van alle gevolgen van de vraag over wie nu de baas was:
Daarna met een goedkope trein afgereisd... ging heel redelijk. Totaan Szczecin, waar de klinkers schijnbaar erg duur zijn, maar de medeklinkers niet op kunnen. Daar in een erg goedkope jeugdherberg terecht gekomen.
De hostel werd alleen die avond overspoeld met duitsche schooljeugd. De volgende morgen weer naar het station gebanjerd, de stad was niet zo speciaal, en daar geinvesteerd in een ticket naar Poznań. Bleek duurder dan verwacht, maar dan kom je ook ergens.
Poznań is wat dat betreft ook ruim voorzien van een oude binnenstad:
Aan het eind van de dag een ticket naar Kraków weten te scoren... alleen wisten ze op het busstation van toeten noch blazen; de internationale man wees naar de locale dame voor de prijzen, en die wees net zo hard terug. Door naar het trein station, waar iemand me a) een goede tijd wist te geven, b) een redelijke prijs, en toen c) dat ticket ook nog aan mij kon verkopen.
De trein was redelijk, maar ook redelijk vol, en dan kom je in een nogal mistig Kraków, waar alles eigelijk pas uren later opent. Gelukkig waren de wegwijzers ook goed genoeg, en ben ik in ieder geval vanaf de stations via de stadsmuur totaan het kasteel van de vroegere koningen gekomen:
De mist trok wat op, en ik vond zelfs een plek met informatie. Daarna een hostel weten te vinden, incluis verbinding met het net... na de lunch maar eens verder gaan ontdekken.
Geluncht met een broodje worst... ook dat kennen ze hier. Daarna tot in het Joodsche kwartier gekomen, maar dat was niet meer zo spectaculair... Een van de gevolgen van de duitse dadendrang. Wel wat gefotografeerd links en rechts.
Diner was de rode bieten soep met spul er in... Ik was gewaarschuwd dat het scherp kon zijn, maar het enige probleem (buiten de hoeveelheid vloeistof versus de vulling) was meer de temperatuur. Deze was misschien wat aan de hoge kant, maar verder...
De volgende morgen, na een stevig ontbijt, en uiteraard met een volledig zon-overgoten stad, de aftocht naar Wrocław gemaakt. Enige uren later, in een redelijk drukke trein, gearriveerd in wat het best omschreven kan worden als bouwput; men is bezig met het voorbereiden op de europese kampioenschappen, maar dat maakt het er niet beter op. De stad zelve, tegen de tijd dat je die gevonden hebt, heeft een redelijk compacte kern.
Verder is het nobele messenwerk bij de kebab zaak vervangen door een scheerapperaat; ja, de plakjes zijn gelijkmatiger, maar het echte handwerk is er natuurlijk mee verdwenen. De uittocht uit Polen naar Tsjechië is eveneens er niet simpeler op geworden. Dat wordt morgen een hoop mensen lastig gaan vallen, of hopen op een lift.
Bij het vertrek uit Wrocław ook nog wat gebouwen geschoten, incluis een die in Nederlandse Renaissance-stijl gebouwd was.
Daarna, na wat boodschappen geprobeerd een goedkope methode te vinden om naar Praha te komen; de woorden kleine ramp waren wel van toepassing. Men vroeg de hoofdprijs, armen, benen en eerstgeborenen. Daarom maar het plan opgevat om te gaan liften. Een ding is duidelijk, dat is een stuk moeilijker in Polen dan in IJsland. Ondanks dat, maar dankzij een paar hulpvaardige geesten uiteindelijk een stel liften gekregen die me naar de grens, tot op de ringweg bij Praha en vlak bij het centrum kregen... vanaf daar was het niet zo ver lopen meer (na de 30 km of zo die ik wel gelopen heb). Weet nog steeds niet of ik de vrachtwagenchauffeur die mij oppikte bij de grens, en door moest naar Lyon in Frankrijk helemaal verantwoord vond; hij moest nog 1200 km in 1.5 dag. Het hostel had in ieder geval een werkende douche en een goed genoeg bed.
De volgende morgen eerst op jacht naar geld, daarna naar de locale bezienswaardigheden:
De pistolen bleken deel uit te maken van een kunst tentoonstelling.
De brug over de rivier scheidt kasteel en (oude) binnenstad.
Het kasteel is meer een complex van gebouwen, boven op een heuvel. Ooit gebruikt door de adelijke machthebbers, en tegenwoordig vooral musea en presidentieel.
Terug naar de oude binnenstad.
Volgens mij tijd voor een volgende plek.
Dan ga je op pad, na weer iemand volledig onder de indruk te hebben gebracht. Karlovy Vary is een leuke plek, en zelfs de russen en duitsers vallen mee.
En de klim naar boven was qua uitzicht wel de moeite waard.
In het glazen gebouw zijn enige bronnen beschikbaar. Men tapt, en gelukkig staan de temperaturen aangegeven bij de verschillende bronnen (30°C, 50°C en nog warmer). Vervolgens drinkt men dan z'n (of haar) bekertje leeg; dit ziet eruit als een smal gietertje, waarbij men inderdaad de tuit aan de lippen zet. Dacht niet dat zo een object het zou overleven, afgezien van het gebrek aan medicinale bronnen in de buurt van mijn residentie.
Daarna bleek de beste weg naar het volgende doel verdacht veel op een terugtocht, maar 't leverde me wel locale soep met worst op...
En dan probeer je nogmaals te ontsnappen aan Praha... niet dat het een slechte stad is, maar ik wilde toch graag meer van Tsjechië zien zonder elke keer terug te moeten naar m'n hostel. Je komt aan bij het dichtsbijzijnde busstation, en ze verkopen je een kaartje... Er waren maar twee problemen mee; niet dat het de eerste bus was, maar dat die a) wat later was, en b) vertrok van het andere station. Een kleine expeditie later:
De klok ging deze keer af, en ik dacht dat ik in de buurt kwam van waar ik werd afgezet door de laatste lift Praha in.
Vervolgens na enige uren aangekomen in de bergen...
Strategisch gelegen in de bochten van een rivier...
Het kasteel (aan de andere oever) overspant ook de kloof tussen twee bergtoppen.
De stad zelve is ietswat vol, na ruwweg 700 jaar bouwen.
Het kasteel heeft in ieder geval een indrukwekkende toegangs constructie.
Ergens in de duisternis (en de droge slotgracht) loopt een echte beer.
Het enige probleem dat ik had was dat de gebouwen meer gebouwd waren op stevigheid, en de tand des tijds, en minder op wifi signalen. Maakte voor wat interessante bewegingen om een verbinding te krijgen en te houden.
De volgende ochtend viel de hoeveelheid mist op, en bleek het niet zo eenvoudig te zijn om de plek te verlaten... daarom gaan liften, met alle problemen van dien; kwam deze keer wel aan op het volgende busstation, maar dat bood geen snellere oplossing, en de trein was eveneens niet goedkoop.
De bus voerde wel langs/door Telč, maar dat was minder spectaculair dan gepland. Vanuit Brno maar een nachtbus naar Poprad genomen... leek ver genoeg Slovakijë in en groot genoeg.
Weet nog steeds niet of de plek dat groot is, maar het bood toegang tot de Tatra via de gelijknamige spoorweg. Dat was best spectaculair, en omdat ik zo slim was om te wachten totdat de zon op was, prima te doen.
Daarna afgereisd naar Bratislava... waarom vertrekken alle bussen naar interessante/nuttige locaties pas uren later? Tevens bleek er uiteraard een simpele route te zijn van een eerder bezochte plek naar hier; ik had in Kraków de trein de bergen in kunnen nemen, en dan een bus naar Poprad. Aangekomen Bratislava in een jeugdherberg getrokken; een van m'n kamergenoten is nogal strict joods en het nieuwjaar slaagt erin om zijn plannen toch wat te verstoren. Tevens was hij niet geheel op de juiste plek; gemengd slapen is de rigeur in de meeste hostels, en hij wou schijnbaar geen geld uit geven aan een slaapkamer voor één.
Na nog een spektakel, gerelateerd aan toiletbezoek te hebben aanschouwd, de stad gaan verkennen. Bratislava ziet er best leuk uit: kasteel en de Donau incluis.
Daarna verwoede pogingen gedaan om en een ticket voor Budapest en een voor Cluj (vanaf Budapest) te regelen, alleen lukte dat laatste pas in Budapest. Je komt aan in de buurt van het busstation. Dat heeft gelukkig iets van een open wifi, maar je hebt geen forint op zak, noch de intentie om langer te blijven dan noodzakelijk. De bus verschijnt, met een plaatsnaam in het hongaars en een staf die voornamelijk geen engels spreekt. Alleen wist ik niet dat er zoveel iers in mij zat; de laatste stoel in een ietswat te volle bus, maar m'n cantonees is er iets op vooruit gegaan.
Dit was de eerste grens sinds de luchthavens waar officiële grensbewakers m'n paspoort controleerden, in tegenstelling tot de verschillende vervoersmaatschappijën.
Op een redelijk kille morgen wordt je dan gedumpt in een busstation dat misschien indruk wekt op kleine kinderen, maar er nogal gewoontjes uitzag. Gelukkig had ik het station gezien toen we de stad inreden, en konden we daar naar toe voor meer informatie. De locale informatie was zeer goed, en gaf ons kaarten en trein informatie. Toen Cluj zelve maar even gaan bekijken:
Daarna door gegaan naar Sighişoara:
Lijkt wat op Český Krumlev, met een kasteel en een rivier, maar ik vond dat laatste iets meer hebben. Alhoewel deze plek het huis claimt waarin Vlad Tepes Dracul geboren moet zijn. Vanwege het gebrek aan slaapplekken maar afgereisd naar Sibiu.
De reis daar naar toe ging via Medias, alwaar ik bij het diner een glaasje van de lokale pruimen jenever kreeg aangeboden namens het huis. Het lokale gerecht was goed, maar de jenever op z'n minst gevaarlijk. Ik haalde de volgende trein.
Sibiu is een leuke plek, waar veel mensen trouwen, of in ieder geval poseren. Alleen denk ik niet dat je er na zonsondergang moet landen.
Daarna door gegaan naar Braşov waar ik dacht meer aan te treffen...
Vanuit Braşov de nachttrein naar Constanţa genomen... liever gezegd, de nachttrein naar Bucaresti, en vanaf daar de eerste trein naar Constanţa. Dit was de beste combinatie van treinen om daar te komen. De eerste was redelijk leeg, zodat ik tenminste wat kon slapen, de tweede was nogal vol en laat. Constanţa zelf stamt uit romeinse tijden:
Bij vertrek ook de attenties van de lokale gids weten af te wenden.
Na de blik op de zee maar afgereisd naar Bucaresti... incluis monstrositeit uit de tijd van de megalomaan:
Verbleef in een huis bij een orthodoxe familie, die schijnbaar de sabbath op zaterdag vierde tot mijn initiële verwarring.
De volgende morgen/lunch me uit de voeten gemaakt naar het volgende land... Had net voldoende over om tot de eerste stad in Bulgarijë te komen. Imposant station:
En dat voor iets met niet zoveel treinen, maar de stad schijnt bekend te staan als klein Wenen. Doorgereisd naar Varna (Варна), en daar in een apartement terecht gekomen; 't was de goedkoopste oplossing. Tevens serveren ze hier mais per beker... Vond een kleine kaart, incluis thermen:
Eerst ontbijt gescoord, daarna de stad gaan verkennen:
Na de romeinse baden verder gekeken, en er stonden er nog wat plekken op:
Ja, er was gratis wifi op het station, maar niet voldoende electriciteit om te zorgen dat ik m'n blog kon bijwerken. Daarna door gereisd naar Burgas (Бургас).
Burgas (Бургас) ligt handig, maar was niet zo spectaculair... De boulevard langs de zee was eigenlijk het enige dat mij trok.
En vervolgens door naar de volgende stad. Plovdiv (Пловдив) lag handig op weg naar Sofia (София), en bleek best veel te bevatten...
Daarna kwam ik pas bij tourist information die me in het duits op nog een paar plekken wist te wijzen...
De plek is al zo'n 8000 jaar bewoond, allereerst op wat nu een redelijk kale heuvel is. Sindsdien hebben met name de Romeinen er wat publieke gebouwen gebouwd, waardoor we prompt weten hoe groot de stad was. Sindsdien zijn er een moskee en vele kerken aan toe gevoegd, evenals wat stadsmuren.
De Mormonen hebben de plaats ook weten te vinden, maar ik heb ze in het algemeen weten te vermijden.
Daarna door gegaan naar Sofia (София), waar de hostel merkwaardig goed voorbereid was op het een en ander. Was de laatste gast die ze in de loft hadden voordat die gerenoveerd werd voor de voetbal fans uit Wales...
Voornaamste probleem voor Sofia (София), 't kwam nadat ik door Plovdiv (Пловдив) getrokken was:
De volgende morgen de bus naar Skopje (Скопје) genomen...
Men had slecht weer beloofd, voor die dag, en inderdaad, nadat we Macedonië ingetrokken waren werd dat bevestigd. Ik herinner me het treinstation van Skopje (Скопје) als een treurige bedoeling, en dat was in volle zonneschijn, van of naar Griekenland. Die treinen zijn overigens ook afgeschaft, en ik krijg de indruk omdat de Grieken dat niet meer willen. Bij regen is miserabel nog positief uitgedrukt. Verder was ik er niet met een gewoon ticket, maar moest ik er ook een kopen voor het perron. De regen ging door tot bij de grens.
Over de gres was het redelijk droog, en de Albaniers waren vriendelijk, doch niet vloeiend in een taal die ik sprak. De gebruikelijke dump in dit geval Tirana was redelijk, alleen was de plek nogal duister. Bij het opera gebouw stonden in ieder geval stoeltjes buiten onder een dak, zodat ik daar wat verder kon rusten.
De moskee functioneerde nog, en tourist information wist er niet zoveel aan toe te voegen, dus ben ik afgereisd naar Vlorë
Zee nummer 3, maar de plek wordt voornamelijk gebruikt om naar andere plekken te reizen.
Vanaf Vlorë leek de beste route via Fier te gaan. Een furgon daarheen was redelijk snel gevonden, en de goede man begreep geen woord engels, maar uitleggen dat ik een furgon naar Gjirokastër zocht was voldoende om me op de juiste plek af te leveren tegen een zeer redelijke prijs. Daar ook lunch gescoord en de tocht naar het zuiden van Albanië door de binnenlanden genomen. Sportieve weg, die niet altijd volledig was, maar men werkte hard.
Aangekomen op de bestemming, bleek de prijs wat hoger dan verwacht, en de plek vergeven van de bussen naar Athene (Αθήνα). Dat laatste loste een probleem op; hoe kom ik op de juiste plek voor mijn vluchten. De maatschappij die ik verwacht had, kon ik even niet vinden, maar ik ben eerst wat zaken gaan ontdekken.
Later een ticket weten te kopen, waarbij de dagelijkse SMS berichten met o.a. de wisselkoers waarschijnlijk niet zo gewaardeerd worden door de dame die dacht dat de wisselkoers hoger was. Tevens de locale Aldi bezocht... interessante ervaring. Ook de aanschaf van een diner ging zonder al te veel problemen, en uitleggen hoeveel ik moest betalen was simpel; laat zien welke muntstukken je wilt hebben.
Dan kom je aan bij de grens... die binnen Schengen stellen weinig tot niets voor, en je hoeft niet eens je paspoort tevoorschijn te halen. Die vanaf Hongarijë—Roemenië totaan Macedonië—Albanië gingen gepaard met laat je paspoort zien, en in het ergste geval krijg je het binnen een kwartier weer terug. Deze grens moesten we uit de bus, een 'stempeltje' halen, waarbij er aparte rijen waren voor elke bus. Het simpelweg doorsluizen van de Schengen/EU burgers was te moeilijk, maar ik werd, toen ik eindelijk aan de beurt was, vrij snel 'verwerkt'.
Dan is het 5 uur 's ochtends en wordt je in de vrieskou gedumpt. Gelukkig bleek het vlak bij het treinstation, en heb ik daar maar even ontdooit en gewacht totdat het zonlicht weer verscheen. De omgeving, incluis het station, lijken ietswat over genomen door de busmaatschappijen, die je van en naar streken willen brengen. De trein functioneert wel, maar ik geloof niet dat de glorie van de interrail tijd nog bestaat. Aftocht naar de luchthaven dan maar. Na enige tijd ook de luchthavenbus gevonden.
Op de luchthaven aangekomen, bleek ik ruimschoots op tijd te zijn, maar dat is het risico van bussen die je zo vroeg afzetten. Tevens bleken er aan de landzijde terminals te staan; de toetsenborden waren wat gammel, en het direct invoeren van het webadres van mijn favouriete email provider was wat onmogelijk, maar ik kon er wel via de website van de provider bij; 't blijft intrigerend.
Je checkt in, er zorg voor dragend dat je a) je raamplek hebt, en b) je frequent flier nummer ook bekend is. Alleen handbagage sleept ongelofelijk snel en handig. En er bleek ook gratis wifi op de plek waar je dan wacht op de bus naar je vliegtuig.
De vlucht naar Warszawa was rustig, en ze serveerden zowaar een redelijke kaas sandwich en voldoende sappen om mij blij te maken. In Warszawa val je dan in een door een nederlandse bank gesponsorde locatie met wifi en stopcontacten. Daar gezeten totdat het tijd werd te vertrekken naar Amsterdam. In dat vliegtuig was de sandwich nog beter, en de Amerikaan die naast mij gezet was, was eveneens onder de indruk.
Vervolgens land je op tijd, maar taxi je zo lang naar de C-pier dat je de eerste trein mist. Ik had de tweede trein, en was uiteindelijk binnen een uur vanuit het vliegtuig bij mij thuis met als enige problemen een licht verbogen sleutel en een weigerende harde schijf in mijn computer.
Dankzij wat Europese maatregelen zijn telecom providers verplicht informatie aan te leveren over tarieven etc. die je moet betalen wanneer je met je mobieltje in Verweggistan staat. Dat leverde mij een aardige collectie berichten op, waarvan een aantal indiceren wanneer ik de grens ben overgestoken.
| datum | tijd | land | opmerkingen |
| 13/09/2011 | 16:10:51 | Noorwegen | Telefoon even van flight mode afgehaald op de luchthaven |
| 13/09/2011 | 19:36:11 | Finland | Telefoon van flight mode afgehaald op de luchthaven |
| 13/09/2011 | 21:32:22 | Estland | Was nog op zee, aan boord van de ferry |
| 17/09/2011 | 08:10:26 | Letland | Aan boord van de bus tussen Pärnu en Riga |
| 18/09/2011 | 11:12:54 | Litouwen | Aan boord van de bus tussen Riga en Vilnius; OMNITEL stuurde om 13:54:27 aanvullende informatie |
| 19/09/2011 | 00:56:04 | Polen | Aan boord van de bus tussen Vilnius en Warszawa |
| 24/09/2011 | 18:56:16 | Tsjechië | Terwijl ik met een vrachtwagen mee liftte naar Praha |
| 29/09/2011 | 01:27:36 | Slovakijë | Aan boord van de bus tussen Brno en Poprad |
| 30/09/2011 | 18:38:03 | Hongarijë | Aan boord van de bus tussen Bratislava en Budapest |
| 01/10/2011 | 04:41:14 | Roemenië | Aan boord van de bus tussen Budapest en Cluj-Napoca |
| 04/10/2011 | 13:54:04 | Bulgarijë | Aan boord van de trein tussen Bucaresti en Ruse (Русе) |
| 08/10/2011 | 11:59:35 | Macedonië | Aan boord van de bus tussen Sofia (София) en Skopje (Скопје); T-Mobile verwelkomde me, maar gaf geen tarieven. In een volgende SMS gaven ze wel plekken om te bezoeken. |
| 09/10/2011 | 01:35:29 | Albanië | Aan boord van de bus van Skopje (Скопје) naar Tirana. EagleMobile verwelkomde me, zonder tarieven, maar binnen een minuut met een dagelijkse SMS (met weer en wisselkoersen). |
| 10/10/2011 | 21:42:48 | Griekenland | Aan boord van de bus van Gjirokastër naar Athene (Αθήνα), nadat we de grens (incluis controles) gepasseerd waren. |
| 11/10/2011 | 17:26:57 | Polen | Op de luchthaven van Warszawa, toen ik mijn telefoon even uit flight mode haalde. |
Andere statistieken
| Aantallen | Waarde |
| landen bezocht | 14 |
| nieuwe landen bezocht | 8 |
| muntsoorten | 8 |
| treinen | 18 |
| bussen | 21 |
| minibussen | 3 |
| veerboten | 1 |
| vluchten | 4 |
| hostels | 18 |
Auteursrecht (Copyright) © 2011, 2015 H.J. Kooy